Het was 28 april 2024 tijdens het jaarlijkse weekendje weg met mijn schoonfamilie. Samen met mijn schoonzus(Marjolein) en zwager(Herman) waren we aan het kletsen over mijn passie als fotograaf. We hadden het onder andere over het vastleggen van een geboorte, dat dit me zo speciaal en bijzonder zou lijken. Op dat moment was mijn schoonzus in verwachting van hun zoontje Bjarne. Ze twijfelde geen moment en zeiden tegen me: “Het lijkt ons enorm mooi als jij de bevalling zou willen vastleggen, maar we zetten eerst even alles op een rijtje en komen er zsm op terug”. Mijn hoofd en hart sloegen op hol van enthousiasme. Het kwam nu opeens wel heel dichtbij. Van het uitspreken van een droom naar het verwezenlijken hiervan, hoe dan?
De maanden die volgden hebben we veel gekletst over mijn rol als fotograaf bij de geboorte. We namen alle wensen en mogelijkheden door. De verwachtingen die hun van mij hadden en de praktische dingen die erbij komen kijken zoals bijvoorbeeld het bevalplan. Want ondanks dat het voor ouders als “vanzelfsprekend” voelt, staan er in een bevalplan handige dingen om te weten als fotograaf. Ook mocht ik nog Marjolein haar prachtige buik vastleggen tijdens een zwangerschapsshoot.
De uitgerekende datum was 15-08-2024. Wijzelf gingen op vakantie(al geboekt) van 20 juli t/m 3 augustus. Hun dochter Dieke is met een termijn van 37+6 weken geboren. Het werd dus nog erg spannend of deze baby ging blijven zitten tot het moment dat wij weer thuis waren van vakantie. Ik weet nog goed dat ik tijdens onze tweede week van de vakantie veel aan het appen was met Marjolein. Ik was letterlijk de dagen aan het aftellen tot we naar huis gingen. We waren intens aan het genieten op vakantie maar de wens om deze geboorte vast te kunnen leggen was net iets groter ;). Het werd een win-win situatie want we hebben én twee weken van onze vakantie kunnen genieten, en de baby zat nog heerlijk warm in mama haar buik toen we weer thuiskwamen.
Jonathan ging op woensdag 7 augustus weer naar boord om een week te werken. Ik had oppas geregeld voor de kids mocht ik gebeld worden om naar de bevalling te gaan. Al mijn tassen en spullen stonden klaar. Op 7 augustus om 07:38 kreeg ik een appje van Marjolein; “Het zou zo maar eens kunnen zijn dat vandaag de dag is.
Echt álles ging door mijn koppie heen. Ik werd gebeld door Herman om 09:00. “Ze zit al op 8cm, het gaat ontzettend snel!”. Ik weet nog heel goed dat ik nog 28 minuten moest rijden. Ik stuurde mijn live locatie door.
Om 09:25 stapte ik binnen. De deur stond al open, Ik gooide snel mijn tas neer en haalde mijn camera eruit. Ik hoorde dat Marjolein haar weeën aan het weg puffen was. Pfff gelukkig, de baby is nog niet geboren. Tijdens het opvangen van de weeën op bed braken de vliezen.
Snel daarna verplaatste Marjolein zich van het bed naar de baarkruk (09:30). Op 7 augustus om 09:40 werd daar met een mega vlotte maar intense bevalling op de baarkruk, Bjarne Jeff van Veluw geboren. Met een termijn van 38+6 weken. Als ik dat moment in 1 woord mag omschrijven voor beide ouders….. “Dankbaarheid”. Zo dankbaar dat hij er is, dankbaar dat hij direct begon met huilen, dankbaar dat met Marjolein alles goed gaat.
Marjolein verplaatste zich samen met Bjarne terug naar bed. Tijdens de controles na de bevalling week Herman geen moment van Marjolein en Bjarne. Knijpend in Herman zijn hand zorgde de verloskundige samen met de kraamverzorgende ervoor dat er gehecht kon worden. Ondertussen was het zo mooi om te zien hoe Bjarne zelf opzoek ging naar de tepel van Marjolein. Ik blijf het bewonderenswaardig vinden hoe pasgeboren kindjes zo snel weten wat ze met zo’n tepel aanmoeten.
Nadat de navelstreng was uitgeklopt (halve lotus bevalling) mocht papa deze doorknippen. Het “huisje” van Bjarne werd nog mooi door de verloskundige laten zien.
Wist je trouwens dat de placenta het enige orgaan is wat het lichaam weer afstoot zodra deze niet meer nodig is?
En toen, toen was het tijd voor het gouden uurtje. Heerlijk knuffelen met mama en papa. Als fotograaf trok ik me hier regelmatig terug. Dit moment met zijn 3en was uniek. Ik schoot enkele foto’s om vervolgens te kamer uit te stappen en zelf ook even bij te komen van de vlotte bevalling. Ik gaf vader en moeder de tijd om weer te landen.
Ik besefte me dat je als geboortefotograaf niet alleen de foto’s maakt. Je maakt deel uit van het team. Het team die ervoor zorgt dat de baby veilig en gezond op de wereld komt. Bij deze bevalling heb ik regelmatig met dingen geholpen. Het aangeven van gaasjes, het pakken van kleding etc etc. Dit doe ik alleen als het aan me gevraagd wordt. Elke geboorte, elk geboorteteam en elke situatie is anders. Daar pas ik me op aan. Ik voel goed aan wanneer er iets van me gevraagd wordt of wanneer ik juist meer naar de achtergrond moet treden.
De rust was volledig terug. Bjarne had alle controles gehad en zijn allereerste kleertjes aangekregen door papa. Daarna was het tijd voor de allereerste ontmoeten met zijn grote zus Dieke. Met een gespannen gezichtje liep Dieke de slaapkamer in en liep naar Bjarne toe die in de armen van Marjolein lag. Toch een beetje gek, is daar “opeens” je broertje. Ja, wat moet je daar nu eigenlijk mee? ;). Ik maakte nog een paar laatste mooie beelden van hun gezin als 4. Gaf iedereen een dikke knuffel en stapte met een GROTE glimlach de auto in.
In de avond ontving ik dit appje van vader:
“Jij ook super bedankt dat je er een hele dag voor heb uitgetrokken om erbij te kunnen zijn en echt heel dankbaar dat je dit voor ons heb gedaan, we kijken uit naar de foto’s die ongetwijfeld ook weer fantastisch zullen zijn! Echt Esther ben zo trots op wat jij doet met je camera, je bent een natuurtalent met een gouden randje 🤩”.
Lieve Marjolein en Herman, dankjewel dat ik mijn allereerste geboorte voor mijn lens ooit mocht vastleggen bij jullie. Dat jullie het vertrouwen in mij hadden en ik onderdeel ben geweest van de prachtige geboorte van Bjarne Jeff van Veluw! ♡
Reactie plaatsen
Reacties
Prachtige blog!
Wat mooi om zo de geboorte van ons 7e kleinkind een beetje mee te mogen maken. Wat een wonder weer! En wat een mooie foto’s, de emoties dankbaarheid en intens geluk heb je goed kunnen vastleggen, Esther!
Prachtige foto’s en leuk om zo een inkijkje te krijgen in hoe zo’n proces er aan toe gaat!
Wow wat een mooie foto’s, en wat heb je het mooi verwoord in deze blog. Hierdoor kan je een klein in kijkje nemen hoe Bjarne werd geboren.
Prachtig. Ik bedacht me wel: “Wat als de bevalling niet goed gaat?” Kan zomaar een vervelende wending ontstaan. We gaan er vaak vanuit dat alles goed gaat. Wel bijzonder hoor. Je maakt mooie foto’s en verhalen .